Op 22 mei gaf onze voorzitter Emiliano Manzillo een lezing op de Stadscampus van de Universiteit Antwerpen, met als titel ‘Hugo Claus, literatuur en film. Multimediale kunst tussen markt en innovatie’. De bijeenkomst stond in het teken van de veelzijdige figuur van Hugo Claus, algemeen beschouwd als een van de belangrijkste Belgische auteurs van de twintigste eeuw. Claus was dichter, romanschrijver, toneelschrijver, schilder, regisseur en scenarist: een veelzijdig kunstenaar die altijd bleef experimenteren. Manzillo beschreef Claus als een auteur die verschillende tijdperken en vormen wist te doorkruisen, met een voortdurend kritisch oog op de maatschappij.
Een centraal deel van de lezing ging over Claus’ prozawerk, met bijzondere aandacht voor de roman Het verdriet van België, algemeen beschouwd als zijn meesterwerk. Manzillo legde uit hoe Claus gebruik maakte van complexe verteltechnieken zoals flashbacks en tijdsprongen, in een stijl beïnvloed door Faulkner, met veel aandacht voor de innerlijke wereld van de personages. De roman vertelt de geschiedenis van België door de ogen van een jongen, Louis Seynaeve, die opgroeit tijdens de Tweede Wereldoorlog, in een benauwende omgeving, gedomineerd door religie en Vlaams-nationalisme. Het boek is een reflectie op geheugen, identiteit en de hypocrisie van de Belgische samenleving in die tijd.
Daarna ging Manzillo in op de band tussen Claus en film. In de jaren ’50 en ’60 werkte Claus samen met de Nederlandse regisseur Fons Rademakers, onder andere aan verfilmingen van Het mes en De dans van de reiger. Claus schreef niet alleen scenario’s, maar zocht naar een echte vertaling van woord naar beeld, tussen literatuur en filmtaal. In die zin liep hij vooruit op een ‘multimediale’ benadering van kunst, waarin grenzen tussen genres vervagen.
De lezing belichtte ook de relatie tussen Claus’ werk en de sociale en culturele context waarin hij leefde. Claus was altijd een onafhankelijke denker, kritisch tegenover kerkelijke macht en opgelegde nationale identiteit. In zijn werk staan het lichaam, verlangen en individuele vrijheid centraal. Zijn dood door euthanasie in 2008 bracht een maatschappelijk debat op gang in België, wat nogmaals zijn rol als invloedrijk, maar controversieel figuur bevestigde.
Tot slot, stond Manzillo stil bij de manier waarop Claus de spanning tussen kunst en markt benaderde. Ondanks zijn bekendheid, weigerde hij zich aan te passen aan commerciële logica. Zijn oeuvre blijft een voorbeeld van artistieke integriteit en voortdurende vernieuwing. De lezing bood een rijk maar toegankelijk portret van Hugo Claus, als een nog steeds actuele auteur, die met kracht en visie lezers en kijkers van vandaag weet te raken.
Vertaling van Benedetta Tormena, Francesco Vecchio en Laura Andreuzzi, Erasmus uit UMITS
Nessun commento:
Posta un commento