lunedì 24 agosto 2020

Robbe De Hert ci lascia oggi, grazie di averci onorato della tua presenza.

Ho da poco appreso la triste notizia della scomparsa di Robbe De Hert. Pochi giorni fa, pensavo a lui e per questo ho poi condiviso un lavoro fatto insieme cinque anni fa, la versione in anversese di un mio corto, Tracchiulelle, originariamente registrato con audio in napoletano, con Luigi Morra. Ho uno splendido ricordo di Robbe, delle discussioni animate alla Klappei, dei suoi preziosissimi regali (libri unici in italiano e nederlandese, dvd, stampe), delle espressioni in dialetto insegnatemi, i racconti dell'Anversa degli anni '60, dei suoi "awel" en "sjoeke"... e poi il pomeriggio alla Klappei per l'introduzione ad Amarcord di Fellini per La Dante di Anversa, o la serata in cui abbiamo rivisto Il ponte sul fiume Kwai, oppure l'estenuante viaggio in auto a Bruxelles per andare a visitare la mostra I muri parlano all'Istituto Italiano di Cultura di Bruxelles. Spero che questa grande figura del cinema belga, questo anversese illustre e vero, genuino, resti a lungo nella memoria di tutti noi. Riposa in pace, caro Robbe, ci mancherai, io ringrazio questa città per avermi dato l'opportunità di conoscerti.

Robbe De Hert

Ik heb net het trieste nieuws gehoord van het overlijden van Robbe De Hert. Een paar dagen geleden dacht ik aan hem en daarom heb ik een werk gedeeld dat we vijf jaar geleden samen maakten, Ribbekes, de Antwerpse versie van een kortfilm van mij, oorspronkelijk opgenomen met Napolitaanse audio, met Luigi Morra. Ik heb prachtige herinneringen aan Robbe, aan geanimeerde discussies in de Klappei, aan zijn kostbare geschenken (unieke boeken in het Italiaans en Nederlands, dvd's, prenten), aan de uitdrukkingen in dialect die hij mij leerde, aan de Antwerpse verhalen van de jaren '60, aan zijn "awel" en "sjoeke"... en dan de middag in Klappei voor Fellini's introductie van Amarcord voor La Dante in Antwerpen, of de avond waarop we De bridge on the river Kwai zagen, of de uitputtende rit naar Brussel om de tentoonstelling "De Muren spreken" in het Italiaans Cultureel Instituut in Brussel te bezoeken. Ik hoop dat deze grote figuur van de Belgische cinema, dit illustere en echte, echte Antwerpenaar, lang in het geheugen van ons allen zal blijven. Rust in vrede, lieve Robbe, we zullen je missen, ik dank deze stad voor de mogelijkheid om je te hebben ontmoeten.

Emiliano Biagio Manzillo

Nessun commento:

Posta un commento